Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008
ΕΛΛΑΣ - EURO 2008
Για να δούμε τι θα δούμε στη συνέχεια....
Πάντως τα θαύματα γίνονται μιά μόνο φορά.
Τρίτη 10 Ιουνίου 2008
The Haka
"It is disciplined, yet emotional. More than any other aspect of Maori culture, this complex dance is an expression of the passion, vigour and identity of the race. It is at it's best, truly, a message of the soul expressed by words and posture.." One of the initial refrains which the leader of the haka utters just prior to everyone performing the haka itself is shown below. These words simply serve to remind the performers how to comport themselves when they do the haka. They should be shouted out in a ferocious and staccato manner, designed to insti
Perparation for Haka
Ringa pakia Uma tiraha
Turi whatia
Hope whai ake
Waewae takahia kia kino
Slap the hands against the thighs
Puff out the chest
Let the hip follow
Stamp the feet as hard as you can
Also essential to the art of haka are pukana (dilating of the eyes), whetero (protruding of the tongue performed by men only), ngangahu (similar to pukana, performed by both sexes), and potete (the closing of the eyes at different points in the dance, performed by the women only). These expressions are used at various times in the performance to lend meaning and force to the words. It is important to realise that haka are generally not uniformly enacted, with all participants acting in time. The best haka involve a good deal of spontaneity and creativity as the performers interpret the words and feel the power of the haka take hold of them.
The Words Of KA MATE!
Ka mate! Ka mate! Ka ora! Ka ora!
Ka mate! Ka mate! Ka ora! Ka ora!
Tenei te tangata puhuru huru
Nana nei i tiki
Whakawhiti
A upa ... ne! ka upa ... ne!
A upane kaupane whiti te ra!
Hi !!!
I die! I die! I live! I live!
I die! I die! I live! I live!
This is the hairy man
Who fetched the Sun
And caused it to shine again
One upward step! Another upward step!
An upward step, another.. the Sun shines!!
Υ.Γ. Πραγματικά, μετά τον Παναθηναικό, είναι η αγαπημένη μου ομάδα και ο χωρός αυτός έχει μεγάλο ενδιαφέρον.
Αφασία ...
Ο nikolas άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας
Παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος ;":
Ολα αυτα που γραφονται σ' αυτο το blog, και μαλιστα τα περισσοτερα με εναν , για μενα τουλαχιστον, ακαταλαβιστικο τροπο, τι σχεση εχουν με το σχολειο?
Ερωτημα: Η δημιουργια του blog τι θεμα εχει?
Δεν είναι η πρώτη φορά αλλά θαρρώ πως αυτή είναι και η τελευταία, ας πάρουν θέση και οι υπόλοιποι, και οι “εκτός σχολείου”(*), εκτός αν σνομπάρουν, ή θέλουν να τα “έχουν καλά με όλους” ...
(*) κακώς έχει δοθεί η εντύπωση ότι εδώ είμαστε ένα κλειστό κλαμπ με προνομιακά μέλη !
Κάποιους τους βόλεψε αυτό ...
ένας αχταρμάς δηλαδή, που ναι μεν, συντόνισε την “επικοινωνία” μεταξύ “χαμένων”... (reunion), αλλά για να πούνε τι ; (τελικά) και καλά στην αρχή, μετά είχαμε και παράπονα ...
να πούμε ποιοι είμαστε ; το έχουμε ξαναπεί :
Είμαστε η στάση αλλά και η απόσταση που κρατάει ο καθένας μας:
από τα πράγματα, την ιστορία, τους γύρω μας, τα ζώα, το περιβάλλον, ...τους εαυτούς μας.
Είμαστε οι επιλογές μας.
Ή ακόμα χειρότερα:
Μην φαντάζεστε την Ιστορία χωρίς εμάς ...
αλλά εμάς, χωρίς ιστορία.
-----------------------------------
Απαντώ: (πάλι έγω)
“....Η δημιουργια του blog τι θεμα εχει?”
μήπως διαβάζεις πολύ “Το πρώτο θέμα” ;
ή εννοείς ο σκοπός ;
γιατί σκοπός του μπλογκ δεν είναι ένας, αλλά πολλοί !
Εκτός βέβαια από τους προφανείς: Τσάμπα sms, πλακίτσες, παλιμπαιδισμός, στρατολόγηση μελών προς σύσταση συμμορίας ενάντια στη ... βλακεία, και μ' απώτερο σκοπό βέβαια την υφαρπαγή της, ώστε να είναι κατά-δική μας και καταδίκη μας κλπ, ένα είδος ανιδιοτελούς θυσίας θα λέγαμε,
ή φευ ο σκατο-ρομαντικός μου επίλογος “στο απνευστί”, χαβαλές, κλπ, ... διαλέγεις !
Υπάρχουν κι άλλοι σκοποί, (υπό) χθόνιοι ...
τους οποίους κι εγώ μόλις τώρα “ανακάλυψα” να σε καλά !
Λοιπόν, άκου: η Διεθνής επιτροπή αστροφυσικής και διαστήματος, καθ' ύλην αρμόδια λόγω της απεραντοσύνης ... και ξέρουμε τι έχει πει κι ο Αλβέρτος επ' αυτού,
προκειμένου λοιπόν να μελετήσει τις ευεργετικές επιπτώσεις της παιδείας μας, στα δικά μας χρόνια,
γιατί τώρα μπορεί να βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα, (θες η “πρόοδος” που έχει ήδη συντελεστεί; θες η νέα τεχνο(λαγνεία/λογία) ; )
και για τις σύγχρονες γενιές, και ν' απαντήσει σε καίρια ερωτήματα σχετικά με την παιδεία...
φερ' ειπείν :
πέτυχαν όλοι αυτοί οι τότε μαθητές στο σημερινό “γίγνεσθαι” (τσσσ), με τα φοβερά εφόδια που τόσο απλόχερα τους δόθηκαν;
είναι έτοιμοι να τους στείλουμε αν χρειαστεί, σ' άλλους γαλαξίες; έστω και με μια μικρή επιμόρφωση, βρε αδερφέ !
μήπως είναι σε αφασία ;
ή είναι ας πούμε απαθείς και “συμπαθείς” πεοπαίκτες ;
γενιά του καναπέος ; κλπ, κλπ
Όπως καταλαβαίνεις έχει και το σχολείο τις ευθύνες του ( και μάλιστα διερευνώνται ! )
“... για μενα τουλαχιστον, ακαταλαβιστικο τροπο,”
α) Αν υπάρχουν άγνωστες λέξεις : ανοίγουμε λεξικό,
- αν δεν έχουμε ρωτάμε ένα φίλο,
- αν δεν έχουμε ούτε φίλο, στέλνουμε ημέιλ, το έλεγε άλλωστε και κάτω-κάτω στο μπλογκ αφελώς: “ημέιλ@τάδε για επικοινωνία, αποστολή αρχειακού υλικού, υποδείξεις κλπ ...” άρα: δόλιες οι απορίες και τα ερωτήματα αυτά, (και κάποια άλλα προηγούμενα) από σένα και από τον “άλλον” ... δεν πειράζει ...
- αν έχουμε εγωισμό, τίποτα από τα ανωτέρω: ξαναπάμε "σχολείο" (να το πάλι το σχολείο)
β) Δεν υπάρχουν άγνωστες λέξεις αλλά Den katalabainei ;
Αρχίζει ένας γόνιμος (;) διάλογος ξεκινώντας περίπου έτσι:
“Πεφωτισμένε μου συμμαθητή τι εννοείς ;”
ή “Τι θέλεις να πεις μ' αυτό; γιατί ειλικρινά, μάλλον εγώ κάτι δεν ξέρω ή εσένα σου διαφεύγει αυτό ...” ( ή είναι κάτι που δεν μπορείς υποθέτω να το πεις “φόρα παρτίδα”, πχ το δικό μου όνομα φαίνεται δεν είναι nick name (τι σύμπτωση) όπως των άλλων... είμαι “χρεωμένος” γκέγκε ; ή ούτε τώρα ; ).
Όπως όταν δεν ξέρω ποδήλατο, δεν σταματάω κάποιο ποδηλάτη, να του πω (πόσο δε μάλλον δημοσίως) ότι για μένα είναι ακαταλαβίστικο αυτό που κάνει ... απλώς λέω: πως δεν ξέρω ποδήλατο και ίσως θα έπρεπε να μάθω, εις βάρος ασφαλώς της γνωστικής μου “εξειδίκευσης” που κάποιοι θέλουν να περιορίζεται μόνο στα euro-άρτον και θεάματα.
Αντισταθείτε ! και άμα δε μπορείτε: τουλάχιστον επικοινωνήστε ( αλλά φαίνεται πως κι αυτό είναι άλλο ένα είδος προς εξαφάνιση ... αν και είμαστε διαρκώς με το κινητό στο χέρι - εντάξει το ένα )
Πριν να 'ναι πολύ αργά ...
Αντισταθείτε ; πλάκα με κάνεις ;
Όχι, ας τραβήξει ο καθένας το δρόμο του, ως είθισται ...
Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008
Παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος ;
Περιβάλλον είναι πρώτα αυτοί που μας περιβάλουν
και μας έχουν ασφυκτικά περιτυλίξει,
για την κονόμα τους, σε φασίλ.
Αλλά και για να είμαστε εντάξει:
ας ξεκαβαλικέψουμε από τα ΙΧ (8Χ8, τανκ, κλπ)
και ας ανεβούμε στα ποδήλατα,
πριν το ζάχαρο μας φτάσει στο κόκκινο.(για τους οδηγάρες που οδηγούν ακόμα, με το μάτι στο στροφόμετρο ...)
--- ΥΓ:
επιπλέον το γαλλικό ταιριάζει και για τον φίλο(*) που έρχεται σε λίγο, αλλά προσοχή:
μην καρφωθούμε και ξεχρεώσουμε σήμερα ( τόοοοσο αματέρς ; )
Τώρα που μάθαμε πως κάποιοι ξέχασαν να ξεχρεώσουν.
Έχει συμβεί αυτό ποτέ σ' εμάς ;
κι αν συμβεί ; ποιος “φίλος” καθαρίζει ;
Α! και προφορικά ;
σε προσφορά ;
φτου ! δεν ξέρω γρι γερμανικά ...
(*) κατά Ν. Φέρμας: “Έχω και πυρηνι-στίκια Αιγίνης”
Τετάρτη 4 Ιουνίου 2008
Σαν σήμερα ...
1070 - τυρί ροκφόρ (κλωτσές που θέμε ...) για τη θεσπέσια φέτα γνωρίζει κανείς ;
1881 - Νατάλια Γκοντσαρόβα (Ρωσίδα ζωγράφος)
1919 - Ρόμπερτ Μέριλ (βαρύτονος)
1926 - Αλφρέντο Ντι Στέφανο (Ρεάλ)
1927 - Τζέρι Μάλιγκαν (σαξοφωνίστας της τζαζ)
1929 - Κάρολος Παπούλιας “συμμαθητής” μας κι αυτός
1966 - Σεσίλια Μπάρτολι (μέτζο σοπράνο)
1975 - Ατζελίνα Τζολί (γκουχ... - απορία ψάλτου: βήξ)
1981 - Γιούρκας Σεϊταρίδης (άντε άλλο ένα ...)
2007 - “Ουαί τοις επιτυχημένοις” (τσσσ ...)
(και έτσι δράττομαι της ευκαιρίας να γίνω εξωσχολεικός... μην παίρνουμε θάρρος - updated 13:00)
1939 - Τόμι Λέιντνιερ (τρομπετίστας της τζαζ)
1969 - δολοφονία εκατοντάδων φοιτητών στο Κονγκό
1975 - εκατόμβη εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στην Αιθιοπία από την ξηρασία (επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε ...)
1989 - χιλιάδες νεκροί από την αιματηρή καταστολή των διαδηλώσεων στην πλατεία Τιεν Αν Μεν
2001 - φεύγει ο τεράστιος Ντίνος Ηλιόπουλος
1940 - οι ναζί εισβάλλουν στο Παρίσι
1943 - στρατιωτικό πραξικόπημα και ανατροπή του Ράμος Καστίγιο στην Αργεντινή
1951 - “πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων” στις ΗΠΑ
1965 - οι Rolling Stones βγάζουν το "Satisfaction" (θα-την-σφάξω) και καλά θα κάνεις
1972 - Άντζελα Ιβόν Ντέιβις κατάρρευση τής εις βάρος της σκευωρίας (αυτή, μάλιστα)
--- Δύο μέρες μετά ---
Καλά ρε,
ούτε ένα χάπυ μπέρθντεϊ του μπλογκ ;
ούτε μια "τούρτα γενεθλίων" ;
αλλά εντάξει, το καταλαβαίνω κι απ΄ τα γεγονότα ...
μεσ' το καλοκαίρι πέφτουν οι μύγες στο γλυκό ...
και τι μύγες ! Τσέπ – Τσέπ ...
και του χρόνου ! (αν και πολύ χλωμό το βλέπω) ...